مدیریت از نگاه قرآن: 5- گزینش، ارتقای پلکانی، عدالت شرط رهبری

بسم الله الرحمن الرحیم

وَإِذِ ابْتَلَى إِبْرَاهِیمَ رَبُّهُ بِکَلِمَاتٍ فَأَتَمَّهُنَّ قَالَ إِنِّی جَاعِلُکَ لِلنَّاسِ إِمَامًا قَالَ وَمِن ذُرِّیَّتِی قَالَ لاَ یَنَالُ عَهْدِی الظَّالِمِینَ     بقره (124)

و هنگامی که خدا ابراهیم را با کلماتی بیازمود و او همه را به اتمام رسانید، فرمود: من تو را امام و پیشوای مردم قرار دادم. ]ابراهیم[ پرسید: نسل و خاندانم هم همینطور؟ خداوند فرمود: [آری، اما] عهد من به ستمکاران [از نسل تو] نمی­رسد.

And when his Lord tried Abrham with His commands, and he fulfilled them, He said: Surely I have appointed you a leader for mankind. [Abraham] said: And of my offspring [will there be leaders]? God said: [yes, however] My covenant does not include the unjust

 

- برای منصوب کردن افراد به مقامات، گزینش و آزمایش لازم است. (چنانکه خداوند برای انتصاب حضرت ابراهیم به امامت او را آزمود.)

- پست‌ها و مسؤولیت‌ها باید تدریجاً و پس از موفقیت در مراحل مختلف به افراد واگذار شود. (چنانکه حضرت ابراهیم پس از گذراندن مرحله نبوت و موفقیت در آزمایش‌ها به مقام امامت رسید.)

- برای تصدی مقام رهبری تنها داشتن رابطه فامیلی با رهبران گذشته کافی نیست، بلکه باید عدالت فرد احراز شود.

 

منبع   : کتاب «سیصد نکته در مدیریت اسلامی» گردآوری استاد مصطفی مؤمنی