دفاع از دمکراسی، زمین بازی ایدئولوژیست ها و رسانه گردانهاست. در دنیای واقعی، نخبگان عرفاً به دمکراسی علاقه ای ندارند. شواهد فراوان حاکی از آن است که دمکراسی تا جایی تبلیغ می شود که به تحقق اهداف اجتماعی و اقتصادی کمک کند، واقعیتی که توسط فرهیختگان و اصحاب علم، به سختی قابل پذیرش است.
بی اعتقادی نخبگان به دمکراسی در واکنشها به افشاگریهای ویکی لیکس به شدت آشکار شد. نامه های افشاشده ای که نشان میدادند حکام دیکتاتور عرب از موضع آمریکا در مقابل ایران حمایت میکنند، بیشترین توجه را طی مقالات پرآب و تاب به خود جلب کردند، درحالیکه هیچ اشاره ای به نگرش و نظر مردم نمیشد. قانون بازی به وضوح توسط مروان المعشّر[1]، کارشناس دفتر خاورمیانه بنیاد صلح کارنگی بیان شد: «هیچ مشکلی نیست، همه چیز تحت کنترل است.» و کوتاه سخن آنکه، اگر دیکتاتورها از ما حمایت کنند، بقیه چیزها چه اهمیتی دارد؟
