اقتصاد ایالات جنوبی مبتنی بر کشاورزی غیر مکانیزه و مستلزم کار و مشقت بود و بر همین اساس وظایف جامعه بین دو نژاد تقسیم شده بود: سیاهان برده و فقیر برای کار ارزان و سفیدهای آزاد و نسبتا مرفه برای نظارت و کنترل سیاهان. صنعتی شدن ایالات شمالی که بی شباهت به انقلاب صنعتی در انگلستان نبود، همه شهروندان را به چشم کارگر بالقوه می دید و سیاه و سفید برایش فرقی نداشت. این امر، سفیدپوستان جنوب را نگران از دست دادن آزادی و رفاه و جایگاه اجتماعی خود کرد. به قول فردریک داگلاس روشنفکر و فعال حقوق مدنی سیاهان، «فریاد انسان آزاد بلند شد ، نه برای تعمیم آزادی به انسان سیاه پوست، بلکه برای حفظ آزادی سفیدپوستان».
تمایل به کشاورزی تک محصولی مبتنی بر کشت پنبه منجر به فرسودگی خاک می شد، و نیاز بود که کشت پنبه (و همراه با آن نظام برده داری) از سواحل جنوب شرقی آمریکا به سمت اراضی جدید در غرب (مثل آلاباما ، میسی سیپی و فراتر از آن تا تگزاس شرقی) گسترش یابد.
