شنبه ۱۸ خرداد ۱۳۹۲
صرف نظر از حمایتهای روسیه از ایران در برابر فشارهای بین المللی، این
دو کشور سالهاست در ترسیم نظام منطقهای در منطقه قفقاز و آسیای میانه با
یکدیگر همکاری دارند و در عمل موجب تضعیف نفوذ و حضور آمریکا در این مناطق
شدهاند؛ اما اشتراک منافع این دو کشور در سوریه، مسکو و تهران را بیش از
پیش به یکدیگر نزدیک و موجب توسعه و تحکیم روابط فیما بین شده است و هرچه
بحران سوریه از بعد زمانی به درازا بکشد، بدون تردید این روابط گسترش و
استحکام بیشتری خواهد یافت.
این درحالی است که هم روسیه و هم ایران
دارای دیدگاهها و مواضع مشترکی در قبال گسترش گروههای جهادی تکفیری به
طور خاص و سلفی وهابی در کشورهای عربی و منطقه هستند و از این حیث دغدغه و
نگرانیهای مشترکی دارند، به گونهای که مقامات مسئول در کرملین بر این
باورند که انتشار این گروهها و این دیدگاه موجب توسعه و گسترش خشونتها در
مناطقی از روسیه خواهد شد که دارای اکثریت مسلمان نشین هستند.
در
واقع روسیه به بحران سوریه از زاویه نزاع و بحران چچن نگاه میکند و از
حمایتهای کشورهایی همچون ترکیه، قطر و عربستان سعودی از گروههای جهادی
تکفیری به شدت احساس خطر میکند، چون بخش قابل توجهی از این جهادیهای
تکفیری از قفقاز و آسیای میانه برای آنچه که آن را جهاد مینامند، راهی
سوریه شدهاند، به همین دلیل روسها خود را مواجه با تروریستهای تندرو
جهادی تکفیری میبینند و این مشابه دیدگاه ایران در قبال این گروههاست که
مخالف قدرت یافتن و انتشار آنها در منطقه است و آنها را خطری بزرگ برای
کشورهای منطقه میداند